Οι πολύποδες μπορεί να έχουν μίσχο (μισχωτοί), ή να έχουν ευρεία βάση.

Το μέγεθος των πολυπόδων μπορεί να ποικίλει από λίγα χιλιοστά μέχρι μερικά εκατοστά.

Πρόκειται για μία από τις συχνότερες αλλοιώσεις που συναντάμε στο γυναικείο γεννητικό σύστημα.

Συνήθως πρόκειται για μονήρη βλάβη, αλλά στο 20% των περιπτώσεων αναπτύσσονται πολλαπλοί πολύποδες.

Οι πολύποδες της μήτρας διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με την μορφολογία τους:

• Υπερπλαστικοί πολύποδες (οι πιο συνηθισμένοι, είναι ορμονοεξαρτόμενοι -από τα οιστρογόνα- και συναντώνται κυρίως σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας).
• Λειτουργικοί πολύποδες (οι πιο σπάνιοι, εμφανίζουν κοινά χαρακτηριστικά με αυτά του παρακείμενου ενδομητρίου).
• Ατροφικοί πολύποδες (χαρακτηριστικοί των εμμηνοπαυσιακών γυναικών. Πρόκειται για υπερπλαστικούς ή λειτουργικούς πολύποδες που έχουν ατροφήσει).

Η παρουσία ενός πολύποδα διπλασιάζει την πιθανότητα στη γυναίκα να αναπτύξει καρκίνο του ενδομητρίου, καθώς έχει αποδειχθεί ότι το 10-34% των καρκίνων του ενδομητρίου σε εμμηνοπαυσιακές γυναίκες, σχετίζεται με την παρουσία πολυπόδων.

Οι πολύποδες της μήτρας μπορεί να είναι επίσης αιτίες υπογονιμότητας σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν.

Συμπτώματα

Συνήθως  οι πολύποδες είναι ασυμπτωματικοί.

Όταν όμως εμφανίζουν συμπτώματα, αυτά είναι:

• Μικρή απώλεια αίματος από τον κόλπο στη μέση του κύκλου
• Αυξημένη ροή αίματος κατά τη διάρκεια της περιόδου
• Κολπική αιμόρροια σε εμμηνοπαυσιακές γυναίκες
• Υπογονιμότητα

Διάγνωση

Η διάγνωση του πολύποδα του ενδομητρίου προκύπτει από τον υπερηχογραφικό έλεγχο, είτε κατά τον ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο ρουτίνας είτε λόγω της συμπτωματολογίας της γυναίκας.

Σε περίπτωση που η διάγνωση, μέσω του υπερηχογραφικού ελέγχου δεν είναι εφικτή, η εξέταση εκλογής για την απεικόνισή του είναι η διαγνωστική υστεροσκόπηση.

Αντίθετα, η διάγνωση του πολύποδα του τραχήλου, προκύπτει από την επισκόπηση του τραχήλου κατά τη γυναικολογική εξέταση.

Θεραπεία

Η αντιμετώπιση των πολυπόδων της μήτρας είναι χειρουργική.

Η μέθοδος εκλογής είναι η υστεροσκόπηση, ο ρόλος της οποίας είναι διπλός, τόσο διαγνωστικός όσο και επεμβατικός.

Κατά την υστεροσκόπηση, ένα λεπτό ενδοσκόπιο, το υστεροσκόπιο, εισέρχεται στην ενδομητρική κοιλότητα δια μέσου του τραχήλου, και παρέχει στον εξειδικευμένο γυναικολόγο, πλήρη οπτική αντίληψη της κοιλότητας τόσο του τραχήλου όσο και της μήτρας, καθώς και τη δυνατότητα να επέμβει χειρουργικά, αφαιρώντας τις ύποπτες αλλοιώσεις και λαμβάνοντας δείγματα για βιοψία.

Σε αντίθεση, η απόξεση του ενδομητρίου, καθώς είναι μία τυφλή μέθοδος, πολλές φορές (στο 1/3 των περιπτώσεων), αδυνατεί να επιτύχει την πλήρη αφαίρεση των πολυπόδων.